Anonymous

اول-فكر كنم همه مي دونن كه من يه منجستري اصيلم و فكر كنم بعضي ها مي دونن از كي؟ حالا اينش مهم نيست!چيزي كه مهمه اينكه يه سال نمي دونم چند سالگي منچسترو تو اولدترافورد جشن گرفتن!چند روز بعد تو روزنامه يه متن ادبي خيلي خيلي قشنگ واسشون نوشته بودن!منم جو گير!خودم يه متني واسشون نوشتم كه :من دختري هفده ساله هستم!خيلي دوستتون دارم و"از اون دعاهاي زينب!".بعد در به در دنبال ايميلشون بودم كه واسشون بفرستم!البته اولاش چون اصلن نميدونستم اينترنت چيه؟!دنبال فكسشون بودم!آهان!راستي!اون موقع ها كه بكهام تو منچستر بود و كلي عشق بكي بودم يه بار سر كلاس زبان معلم گفت واسه كسي كه دوسش دارين نامه بنويسين،منم كاغذ و بر داشتم اون بالا نوشتم:سلام آقاي بكهام عزيزم،من خيلي دوستتون دارم،خيلي دلم براتون تنگ شده،...!كلي دل و قلوه داده بودم خلاصه!ولي نه روم شد سر كلاس بخونم، نه بفرستم واسش!:))مرده شور اين خجالت و ببره كه آدمو بد بخت مي كنه!=))

دوم-تمام خاطرات خوب و شيرينم مال دوران بچگي و درياكناره!شبا همش مي رفتيم قايم موشك بازي ميكرديم!دوچرخه سواري!:)) تو درياكنار هر از گاهي كميته ميومد تو كوچه ها سر ميزد ببينه چي به چيه!سر كوچه ما يه ذره كه ميومدي تو يه دونه از اين ساندويچا بود!يه بار داشتيم تو كوچه بازي مي كرديم!من، خواهرم، دختر عمه ام كه اون موقع بزرگ بود با همسايه هامون!كوچيكشون من بودم كه با سه چرخم بازي مي كردم!بهو من ديدم هيشكي تو كوچه نيست!فقط منم و سه چرخم و يه ماشين كميته كه داره از سر كوچه مياد تو!انقدر ترسيدم كه هر چقدر زور داشتم ريختم تو صدامو جيغ زدم!همش از اين مي ترسيدم كه الان ميان ميگيرنم كه چرا بي روسري اي!يهو ديدم ماشين پليسه قبل از اينكه به اون سانديچ ه برسه عقب عقب رفت، از كوچه رفت بيرون!اصلن تو نيومد!ولي چشمتون روز بد نبينه!من هفت هشت ساله انقدر گريه كردم كه نگو!بهدش خيلي خوب بود بجاش!مامانم و بابام بردنم تو خونه!زير كرسي نشوندنم!چون يه عالمه فاميل بودن با يه عالمه خوراكي از جمله ازگيل هميشه وقتي ميگن شب يلدا من ياد اونروز و اونشب ميوفتم!!!!!بر عكس بچگي ، دوران نوجواني بدترين دوران زندگيم بود!خيلي از خودم بدم ميومد!سعي مي كردم كمتر خودمو تو آينه نگاه كنم!شايد به خاطر ابروهاي ماشاا... پر پشتم بود!

دو و نيمم- غزال خانم از همون بچگيش با من بد بوده!وقتي خيلي بچه بودم، فكر كنم به ماهم نكشيده بودم!خونه مامان مامانم بوديم!آقا گويا من داشتم شير مي خوردم و كاراي بد ميكردم و مامانم واذيت مي كردم!مامانمم داشته هويج خرد مي كرده!همون موقع تلفن زنگ مي زنه!مامان ميدوا تلفن و ور داره !من و هويجارو با غزال شاكي از دست من كه چرا مامانشو اذيت مي كنم تنها ميزاره! خلاصه غزال زخمي همه هويجاي خرد شده رو ميكنه تو گوش و بيني و ناف و هر جا كه گير آورده!ولي خودتونو ناراحت نكنين مامانم به موقع مي رسه و نهال كوچولو رو از دست ظالم نجات ميده!

سوم-وقتي اين بازي رو شروع كردم فرض كردم كه خوب اين از يه جايي شروع شده ديگه!و بايد يه جايي تموم شه!خب!حالا كه من و هيشكي دعوت نكرده، به مانند يه كوچه بن بست عمل ميكنم !يعني يه بخشي از بازي همينجا تموم شه!

چهارم-من هيچ وقت آدما رو به خاطر كارهايي كه اونا واسم كردن يا من واسشون كردم دوست نميدارم!آدمارو به خاطر خودشون،رفتاراشون،خوبياشون،بدياشون،... دوست مي دارم!و هيچ وقت نمي فهمم آدما چرا كارهاشونو از روي منت و توقع و آينده نگري مي كنند!هميشه سعي مي كنم آزادي و حق آدم هارو در نظر بگيرم، و به شدت از بقيه ام همين انتظار و دارم!

پنجم-خدارو شكر ميكنم كه اي آخريه!چون به سيما قول دادم جو گير نشم!فكر كنم اگه ادامه داشت همه چيو لو ميدادم!:دي

پ.ن- وقتي شروع به نوشتن كردم يهويي كلي خاطره ي هيجان انگيز يادم اومد كه نصفش تصويريه!و نشد بنويسم!شماره دو و نيمم اضافه شد!

posted by nahal  # 7:11:00 PM 3 Comments