Anonymous

No time...No where...No ONE

Saturday, August 30, 2008

جهان راهمین جا نگه دار

کمی جلوتر

من آن طرف امروز پیاده می شوم

کمی نزدیک به پنجشنبه نگهدار

کسی از سایه های هر چه ناپیدا می اید

از آن طرف کودکی

و نزدیک پنجشنبه به راه بعد از امروز می افتد

کمی نزدیک به پنجشنبه نگهدار

تو همان آشناترین صدای این حدودی

که مرا میان مکث سفر

به کودک ترین سایه ها می بری

با دلم که هوای باغ کرده است

با دلم که پی چند قدم شب زیر ماه می گردد

و مرامی نشیند

می نشینم و از یادمی روم

می نشینم و دنیا را فکر می کنم

آشناترین صدای این حدود پنجشنبه

کنار غربت راه و مسافران چشمخیس

دارم به ابتدای سفر می روم

به انتهای هر چه در پیش رو می رسم

گوش می کنی ؟

می خواهم از کنار همین پنجشنبه حرفی بزنم

حالا که دارم از یاد می روم

دارم سکوت می شوم

می خواهم آشناترین صدای این حدود تازه شوم

گوش می کنی؟

پیش روی سفر

بالای نزدیک پنجشنبه برف گرفته است

پیش روی سفر

تا نه این همه ناپیدا

تنها منم که آشناترین صدای این حدودم

تنها منم که آشناترین صدای هر حدودم

حالا هر چه باران است ، در من برف می شود

هر چه دریاست ، در من آبی

حالا هر چه پیری است ، در من کودک

هر چه ناپیدا ، در من پیدا

حالا هر چه هر روز و بعد از این

هر چه پیش رو

منم که از یاد می روم ، آغاز می شوم

و پنجشنبه نزدیک من است

جهان را همین جا نگهدار

من پیاده می شوم

هيوا مسيح-من پسر تمام مادران زمينم

جديداً معتاد شدم ب شعراي اين آقا(كه اوّل فكر مي كردم خانم اِ!)، تا نخونم آروم نمي شم.مسخره اس،نه؟

posted by nahal # 10:31:00 PM 1 Comments

Monday, August 25, 2008

كشاورز جنگي شود بي هنر

مي دوني شده عين شكنجه گرايي كه مي شينن اين ور ميز و اون يكي درحاليكه نور چراغ تو صورتشه اون طرف ميزِ.شكنجه گر كه همش تو فكر دخترش و پسر خاله شهيد شده اش تو جنگِ سؤال مي پرسه.سؤال مي پرسه.بازم مي پرسه.دوباره، دوباره، مي پرسه. يارو جواب نمي ده، بزور بعضي هارو شايد. شكنجه گر بازم مي پرسه، از رو نمي ره.خيلي حس عجيبيه يه آدم انقدر همش از رو نره،نه پيش اين، نه پيش اون، هركي بياد و بره، تو سؤالاتو بكني و اونا فقط جواب داشته باشند واست. مي دوني، اون مي دوني قبلي با اين مي دوني خيلي فرق داره!تفاوتشون فقط در حد يك كاما نيست، تفاوتشون مثل مانتو، خريدي؟ با مانتو خريدي؟ اِ. آدما عجيب شدن!به خاطره هاي همديگم رحم نمي كنن! دزدي تا چه حد؟ديگه به تو چه كه خاطره اونو به خودت نسبت بدي و بخواي ازش كتاب بنويسي!آخه به آدماي ديگه چه ربطي داره كه تو از مار و موش بدت مي ياد و گرما و فال قهوه رو دوست داري؟!احساس مي كنم شدم بيست سؤالي!شكل علامت سؤالي شدم كه به هر كي ميرسه زنگ ميزنه! احساس اينكه جَنگ است و اونا دارن تئاتر بازي مي كنندو هر لحظه شيشه ها خرد ميشند احساس اون آهنگسازاي تو تايتانيك كه تو لحظه آخر با تمام احساس مي زنند

posted by nahal # 10:50:00 PM 0 Comments

Tuesday, August 05, 2008

خربزه؟

يه چند وقتيه شبام گم شده. خاطره اي ازش تو ذهنم پيدا نمي كنم. ديدين گوسفند و مي خوان سر ببرن، اول بهش آب و دون مي دن، نازش مي كنن بعد پخ؟ خون سرازير مي شه! چند وقتيه آدما خوب و مهربون شدن، بچه هاي كلاس واسم دست تكون مي دن

posted by nahal # 7:27:00 PM 1 Comments