Anonymous

No time...No where...No ONE

Saturday, October 25, 2008

اضغاث احلام

پتو كه روش مي كشم، چشمهاشو نيمه بازمي كند. پتو را چنگ مي زند و تا روي بيني اش بالامي برد. بوي گل بالاي سرش همه اتاق برداشته. يك وري درازمي كشد. پاهاشو تو شكمش جمع مي كنه و به پشت مي خوابد!چشمهاشو باز مي كند.به چيز سبز-زردي كه بالاي سرش است نگاه مي كند. اخم مي كند. چشمهايش را مي بندد. دستش را با فشار روي شكمش مي گذارد. پاشنه پايش باهم بازي مي كنند. صداي خش خش مي آيد. سريع چشمانش را باز مي كند. دستش را روي شكمش مي گذارد و فشار مي دهد. ملافه پر از دون هاي سفيد مي شود. پاهايش را آرام آرام دراز مي كند. خميازه عميقي مي كشد و جابجا مي شود. چشمانش را رويهم مي گذارد. با لبخند:" كاش آدم هميشه برنج برگردونه!" سرش را برمي گرداند

posted by nahal # 3:44:00 PM 0 Comments

Tuesday, October 21, 2008

chon arzesh nadAre !

شاخه هاش بهم گره خوردن، از شدت سنگيني خم شدن. مي رم بالاتر. اون بالا يه چيزي داره برق مي زنه. همه حرفام رو شدن.همه رو همه مي دونن. دارم مي رسم به ماه. نه اينكه من برسم. دارن مي رسوننم. اونايي كه اون پائينن چقدر خوبن.همش دارن حرفاي خوب خوب مي زنن. يه ذره ديگه مونده. خسته شدم.فردام كه اينا هستن. باقيش فردا دارم كم كم مي رسم. چند قدم بيشتر نمونده.يه گام ديگه بردارم رسيدم به نوك درخت و ....ماه!ّاااااا، پائينيا؟پس من چي؟پائينو مي پام!سرم داره گيج ميره!بالا ميارم اصلا به من چه؟كه به تو چه؟كه به ما چه؟اصلا من چرا؟از همينجا عذر خواهي و اين حرفا. مخصوصاً با تو بهلول جاست آزاره!استادم گفته بايد كرمو شين، دارم تمرين مي كنم!و فر! اصلاً به من چه كه تو چته!فقط چون گاهي دلم مي گيره سعي مي كنه بهم ربط پيدا كنه!دارم نق نقو مي شم .تلاش مي كنم انگل نشم گاهي توانائيش نيست از آدمايي كه بدم مياد، تا وقتي بدم مياد كه به يه آدم ديگه بگم كه از اون آدم بدم مياد يا برا خودم بنويسم كه چقدر از يارو بدم مياد، بعد ديگه ازش بدم نمياد، نمي دونم، شايد سعي مي كنم دوستش داشته باشم. مي گن قبح بد اومدنه مي ريزه يا يه همچين چيزي

posted by nahal # 7:53:00 PM 1 Comments

Wednesday, October 08, 2008

spid o black

هوس كردم برم كتاب بخرم!ميدون انقلاب!كتابارو ورق بزنم و اونايي كه دوس دارم نگاه كنم و بو كنم!حتي واسه ميدون تجريش دلم تنگ شده!!اون قسمتش كه بازاره!پياده روي كنار خيابون كه آدما تو هم مي لولند و من هميشه ازش متنفر بودم، حالا يهو يادش افتادم!دلم مي خواست الان شب بود. تو خيابون انقلاب بودم و پياده به طرف وليعصر مي رفتم و بارون شروع مي كرد به بارش.مي دوئيدم تو يكي از كافي شاپاي معركه اونورا و در حاليكه كنار بخاري نشسته بودم و گرم از پشت پنجره به قطره هاي بارون كه رو چراغا مي ريخت خيره مي شدم و چاييمو مي خوردم.آهسته آهسته احساس خالي شدن مي كنم.من خوبم اون موقع!سوزنه داره كارش رو درست انجام مي ده!گذشته ي خونم كم شده

posted by nahal # 3:39:00 PM 5 Comments