Anonymous

No time...No where...No ONE

Wednesday, September 03, 2008

 

راهي بزن كه آهي بر ساز آن توان زد

رضا و صفا بلند شدند .به سوي علي وپدرام برگشتند:"بلند شيد بريم ديگه!"علي كيفش را برداشت. به سمت در بزرگ حركت كردند."صفا!صفا!" همگي برگشتند و: "سلام"،"به!"،"چطوري؟"،"آقا چاكرم"."صفا فندك داري؟". علي و رضا وپدرام به راهشان ادامه دادند.نگار از روبرو پيداش شد.علي ميخكوب شد و به سمت نگار حركت كرد. رضا:"عجب!"، پدرام با خنده:"آره ديگه!".رضا برگشت عقب را نگاه كرد.راهي نيامده بودند.سرش را برگردوند. پدرام با محمد و دوستش سرگرم گفتگو درباره فروش ماشين قراضه اش شده بود.جلوش رو نگاه كرد.راه درازي مونده بود بايد عجله مي كرد.عينك آفتابيش رو درآورد.گذاشت به چشمش و به راهش ادامه داد.

Comments:
"عجب!"
 
مرسي حسام!:)))) وبلاگم رو خواننده دار كردي!:)) يا اينجوري نشون دادي!:)))) =))
 
Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]





<< Home

Archives

July 2005   August 2005   September 2005   November 2005   December 2005   January 2006   February 2006   March 2006   April 2006   May 2006   June 2006   July 2006   August 2006   September 2006   October 2006   November 2006   December 2006   January 2007   February 2007   April 2007   May 2007   June 2007   July 2007   August 2007   September 2007   October 2007   November 2007   December 2007   January 2008   February 2008   March 2008   April 2008   May 2008   July 2008   August 2008   September 2008   October 2008   November 2008   December 2008   January 2009   February 2009   March 2009   April 2009   May 2009   June 2009   July 2009   August 2009   September 2009   October 2009   November 2009   March 2010   April 2010   May 2010   July 2010   September 2010   October 2010   November 2010   December 2010   January 2011   February 2011   March 2011   July 2011   November 2011  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Subscribe to Posts [Atom]