Anonymous

No time...No where...No ONE

Thursday, April 16, 2009

 
مداد قلم هاي زيادي دوروبرش بود. خم شده بود رو تخته شاسي اش. سرشو مياورد بالا، روبروش رو نگاه ميكرد، بعد سرشو مينداخت پائين تند و تند مي كشيد -"چرا رو زمين نشستي؟" سرشو بالا كرد، ابرو سمت راستش بالا رفت "زمين؟" از كنار دستش مداد سياه رو برداشت و نگام كرد" سرده!" -" آره، هوا تاريك شده" اينور اونور رو نگاه كرد. چند بار پلك زد و عينكش رو جابجا كرد. سرعت دستش بيشتر شده بود. پرسيدم "چرا انقدر عجله داري؟" سرش رو آورد بالا و غضبناك نگاهم كرد" يه زماني، يه مداد آبي اي بود...."خيره موند . بعد از چند دقيقه بخودش اومد. گوله شد تو تخته شاسي. عينكش رو درآورد و پاك كرد. چشمش رو ماليد و كارش رو از سر گرفت :" مداد آبي روياهاي زيادي داشت" و
كيتي كت دلش درد مي كنه از گلو تا بالاي ناف. كيتي كت دلش كوچيك شده. كيتي كت دلش درد مي كنه

Comments:
خدا کنه مداد آبیه به رویاهاش برسه
:)
 
Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]





<< Home

Archives

July 2005   August 2005   September 2005   November 2005   December 2005   January 2006   February 2006   March 2006   April 2006   May 2006   June 2006   July 2006   August 2006   September 2006   October 2006   November 2006   December 2006   January 2007   February 2007   April 2007   May 2007   June 2007   July 2007   August 2007   September 2007   October 2007   November 2007   December 2007   January 2008   February 2008   March 2008   April 2008   May 2008   July 2008   August 2008   September 2008   October 2008   November 2008   December 2008   January 2009   February 2009   March 2009   April 2009   May 2009   June 2009   July 2009   August 2009   September 2009   October 2009   November 2009   March 2010   April 2010   May 2010   July 2010   September 2010   October 2010   November 2010   December 2010   January 2011   February 2011   March 2011   July 2011   November 2011  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Subscribe to Posts [Atom]