Anonymous

یه زمانی نذر کرده بودم، شب عاشورا از اون کمربندا ببندم برم زیر چلچراغ با فانوسای روشن با پَر سبز بالاش. دسته ها پشت سر. تاسوعا عاشورا که می شه باید رفت سمت شرق و جنوب تهران. گلوبندک. همونطور که دهه فجر که می شه باید تلویزیون سراسری رو روشن کرد. انار دون کرده با گل پر و نمک. فالای عشقی حافظ. ازگیل. آجیل شب یلدا...هی عیسی، برو خدارو شکر کن یلدا داره میاد و پرونده ات باز می شه دوباره.

پی.اس: ترجیح می دم ایران باشم و برنامه ی فردوسی پورمحترم و قهوه تلخ مزخرف! رو ببینم و دعا کنم که تعداد برنامه ها و سرگرمی های شایسته ایران از تعداد انگشتای دست بیشتر بشه، تا ایران باشم و...!!!

پی.اس.دو: توی زندگی بعدیم حتمن یا جراح مغز می شم، یا روانشناس.